Kofullar, hücrede değişik görevler üstlenmiş zarla çevrili keseciklerdir.
Besin kofulları fagositoz ile oluşurken, tatlı sularda yaşayan protistlerin çoğu fazla suyu hücre dışına pompalayan kontraktil ya da diğer adıyla vurgan kofullar taşırlar.
Bitki hücreleri genellikle büyük ve merkezi bir koful taşımaktadır.
Bu koful, iç zar sisteminin bir parçası olan ve tonoplast adı verilen bir zarla çevrilidir.
Merkezi koful daha küçük kofulların kaynaşmasıyla oluşur.
Küçük kofullar ise endoplazmik retikulum ve Golgi aygıtından kaynaklanmaktadır.
Bütün hücre zarları gibi tonoplast da çözünenleri seçici olarak taşır.
Bu nedenle koful içindeki çözeltiye koful özsuyu denir.
Bitki kofulunun içeriğinde suyla birlikte mineral tuzları, aminoasitler, şekerler, atık ürünler ayrıca çeşitli pigmentler bulunur.
Bitkide kofullar başlıca şu görevleri yerine getirir.
Şeker ve aminoasitlerin geçici depo yeridir.
Yapısındaki antosiyan gibi pigmentler çiçeklere renk verir. Bu pigmentler koful öz suyunun asit ya da baz oluşuna göre farklı renk gösterir.
Koful öz suyu asidik ise kırmızı, bazik ise mavi, nötr ise menekşe rengi verir.
Renkler böcekleri tozlaşma için bitkiye çeker.
Meyvedeki renkler de hayvanları çekerek tohumun yayılmasında etkili olur.
Sitozolde bulunması hücre için zehir etkisi yapabilecek atık maddeler için depo yeridir. Örneğin, Tanin gibi organik atıklar için geçici depo görevi yapar.
Yapraklar döküldüğünde atıklar bitkiden uzaklaştırılmış olur.
Bazı atık maddeler de kofulda birikerek kötü tat ve kokularıyla bitki yiyen hayvanları uzak tutar.
Bazıları sindirim enzimleri içerir ve lizozoma benzer görev yapar.
Kofullar içlerindeki çözünmüş maddeler sebebiyle oldukça yüksek miktarda su tutar ve bu sayede hücreye hem diklik ve sertlik kazandırır, hem de bitkinin büyümesine yardımcı olur.
